Na liście bestsellerów pierwszych dni tygodni sieci BookBook utrzymały się tylko dwa tytuły. Pozostałe to książki, które wróciły do pierwszej dziesiątki bądź to nowości.
Na fali zainteresowania twórczością autora po jego śmierci, na czele listy Widok z mojego boksu Jerzego Pilcha (SIW Znak) – jego opowieść o literackim Krakowie, przyjaciołach, „Tygodniku Powszechnym” i oczywiście o sobie samym. To podróż przez prawie trzydzieści lat jego pisarskiej działalności. Dzięki niej można wkroczyć do nieistniejącego już świata, gdy po Krakowie przechadzali się Miłosz i Mrożek, jak do siebie przyjeżdżał tu Jan Paweł II, a „bruLion” był pismem młodzieżowym. Ale Widok z mojego boksu to nie tylko krakowskie anegdoty, ale świadectwo wielkiej pisarskiej wrażliwości, i miłości do literatury, ale której można „roztrwonić wszystko”.
Do pierwszej dziesiątki, i to na miejsce drugie, powrócił Dylemat P.B. Paris (tł. Magdalena Słysz, wyd. Albatros). Autorka bestsellerów Za zamkniętymi drzwiami oraz Na skraju załamania tym razem zafundowała nam thriller psychologiczny o relacjach dwojga kochających się ludzi w sytuacji kryzysowej. To opowieść o związkach rodzinnych i partnerskich; a w tle wielka tajemnica. Dylemat na miejscu drugim.
Na miejsc trzecim kolejny kryminał Remigiusza Mroza Lot 202. Na okładce książki czytamy: Zwyczajna, piątkowa noc w Nowej Hucie. Kamery monitoringu u zbiegu dwóch ulic rejestrują młodego chłopaka o drugiej piętnaście. Nie ma go na nagraniu z przecznicy dalej…
Sześć lat później, podkomisarz Agnieszka Oliwa odnajduje ciało chłopaka w Opolu. Wszystko wskazuje na to, że w wyjątkowo osobliwy sposób popełnił samobójstwo. Tymczasem z Okęcia startuje samolot z premierem na pokładzie. Zwykły lot do Toronto ma potrwać dziewięć godzin i trzydzieści pięć minut. Szybko okazuje się jednak, że najprawdopodobniej nigdy nie dotrze do celu… rozpoczyna się wyścig z czasem, a jedyną poszlaką jest chłopak, który niegdyś zaginął na krakowskich ulicach.
Na miejscu czwartym Osobisty przewodnik po Pradze (wyd. Dowody na istnienie). Ale nie po tej w Warszawie a po Pradze czeskiej i oczywiście autorstwa Marcina Szczygła, która ukochał sobie to miasto. Warto zauważyć, że jest to jubileuszowy, 10. tytuł Mariusza Szczygła, który ukazuje się dwadzieścia lat po pierwszym wyjeździe autora do Pragi wiosną 2000 roku.
Miejsca opisywane w przewodniku możemy zobaczyć dzięki fotografiom Filipa Springera. Do tego rozmowy z Czeszkami i Czechami. Znanymi i nieznanymi. Książka awansowała z miejsce szóstego.
Miejsce piąte: Cham niezbuntowany Rafała A. Ziemkiewicza (Fabryka Słów) – traktat publicystyczny tego znanego dziennikarze. Książka, która ujawnia źródła i tłumaczy nasze narodowe działania, wybory, wewnętrzne konflikty. Tematy niezwykle istotne przedstawione w sposób subiektywny, lecz poparte argumentacją, z którą trudno polemizować. Problemy współczesności mające korzenie w historii, która ciągnie się za nami nieprzepracowana, hamując w nas poczucie wartości i wyjątkowości.
Kolejna publikacji Jerzego Pilcha – 60 felietonów najjadowitszych (Wielka Litera) na miejscu szóstym. Pilch prezentuje tu się jako bokser wagi ciężkiej. Autor pragnie poinformować Czytelników, iż podczas przygotowywania tekstów nieobce mu były tak podstawowe chwyty, jak: tendencyjny dobór materiału, preparowanie fragmentów, wyrywanie cytatów z macierzystego kontekstu, ogólnie zła wola oraz szereg innych, pomniejszych ekscesów krytycznoliterackich.
W felietonach zebranych w tym zbiorze czytelnik może znaleźć nieomal wszystko: zielone zęby przewodniczącego Mao, drwiny z grafomańskich powieści komunistycznych aparatczyków, ale też spory o piosenkę Kasi Nosowskiej czy bokserskie potyczki Andrzeja Gołoty. Autor podszczypuje autorytety, bez litości boksuje słabszych twórców, wyśmiewa rodzime bolączki, szuka dziur w rzeczywistości – poszukując przy tym rzeczy ważnych i trwałych.
Upragniony syn Iwaszkiewiczów (Prószyński – s-ka) na miejscu siódmym. O Jarosławie Iwaszkiewiczu opowiada tu jego “syn” – Wiesław Kępiński.
W. Kepiński został osierocony jako 11-latek podczas Powstania Warszawskiego. W trakcie rzezi Woli 5 sierpnia 1944 roku zginęli jego rodzice i dwóch braci. Sam cudem ocalał. Tułał się dwa lata po Polsce, ale nikt nie miał warunków, żeby go przygarnąć. Po wojnie na apel redaktor Karoliny Beylin w “Expressie Wieczornym” reagują Anna i Jarosław Iwaszkiewiczowie, którzy w połowie lat 30. stracili nienarodzone dziecko. Iwaszkiewicz, odsunięty od wychowywania córek, bardzo chciał się spełnić w roli ojca, mając poczucie, że stracił syna. I tak 23 lutego 1947 roku biedny chłopak z robotniczej Woli staje się wychowankiem domu na Stawisku i wchodzi w centrum życia kulturalnego i intelektualnego ówczesnej Polski. W ten sposób dostaje drugie życie, co staje się wielkim szczęściem, ale i wielkim wyzwaniem.
Bo czy mógł przypuszczać, że danemu mu będzie siadać do stołu z Julianem Tuwimem, przyjmować wraz z gospodarzami królową belgijską Elżbietę i odbywać długie podróże z Jarosławem Iwaszkiewiczem po Polsce.
Jarosław Iwaszkiewicz pisał do niego, że kiedyś napiszesz pamiętnik o Stawisku, który będzie materiałem do mojej biografii!! I to pierwszorzędnym. Tak powstały te wspomnienia.
Książka Marcina Margielewskiego o zagadkowym tytule – Tajemnice hoteli Dubaju (Prószyński i s-ka) zajęła miejsce ósme. Pytanie o czym traktuje jest retoryczne. Autor poznał konsjerża jednego z najdroższych hoteli w Dubaju i dowiedział się od niego o wielu pilnie strzeżonych tajemnicach najbogatszych ludziach świata.
Hotelowy konsjerż, czyli przedstawiciel najbardziej ekskluzywnej hotelowej obsługi. Jest jak współczesny dżin, musi być na każde skinienie swoich obrzydliwie bogatych gości i nie ma życzenia, którego nie spełni. Wszystko, co wydarzyło się w czterech ścianach luksusowego świata, ma w nich pozostać. A jeśli prawda wyjdzie na jaw?…
O kim ta książka? Tak o nim mówi Adam Zagajewski: Kot Jeleński, żołnierz, intelektualista, przyjaciel Gombrowicza, Miłosza i Czapskiego, krnąbrny niekiedy współpracownik paryskiej „Kultury”, człowiek światowy, wyłamuje się ze wszystkich znanych nam szablonów polskiej emigracji. Trudno go sobie wyobrazić na pomniku. Błyskotliwy, zmienny – ale bezkompromisowy w sprawach zasadniczych – ukrywający swoje życie prywatne przed wzrokiem emigracyjnych plotkarzy; nawet ci, którzy go długo znali, nie mogą być pewni, że go naprawdę poznali. Biografia Anny Arno świetnie uchwyciła tę proteuszową postać w stu migawkach, ze stu punktów widzenia. A oto kilka słów od Agnieszka Holland: Konstanty Jeleński był jednym z najciekawszych, najbardziej błyskotliwych, wielkodusznych i utalentowanych ludzi, jakich spotkałam w życiu. I najbardziej tajemniczym. Książka Anny Arno jest najlepszym możliwym kluczem do tej tajemnicy. Intelektualista, wielki Polak, wielki Europejczyk, rozdawał swoje dary szczodrze i bez ostentacji. Warto je pozbierać.
Kot. Opowieść o Konstantym A. Jeleńskim Anny Armo (Iskry) na miejscu dziewiątym.
W pierwszej dziesiątce listy BookBooka utrzymała się Wyrwa Wojciecha Chmielarza, o której zapomnieliśmy przy ocenie sprzed dwu tygodnia – książka spadła z miejsca ósmego na dziesiąte. Wyrwa to thriller psychologiczny, opowieść o mężczyznach, którzy kochali tę samą kobietę i którzy będą musieli zmierzyć się z tajemnicą jej śmierci. O poczuciu straty i głuchej rozpaczy zmieniającej się w gniew, który szuka ujścia. To także historia o splątanych uczuciach, o trudnej przyjaźni i o konsekwencjach życiowych błędów. I o tym, że można niewiele wiedzieć o kimś, z kim mieszka się pod jednym dachem.
Zobacz listę bestsellerów hurtowni Motyle Książkowe (1-12.06)
Dział, w którym zamieszczane są drobne informacje z rynku wydawniczo-księgarsko-poligraficznego.