Kadry Rynek wydawniczy

Chojecki i Quark

Większość edytorów i poligrafów zna przedsiębiorcze i ideowe działania w kraju i za granicą Mirosława Chojeckiego, znakomitego wydawcy w czasach opozycji antykomunistycznej. W grudniu 2020, ponad czterdzieści lat od założenia oficyny NOWA i ponad trzydzieści lat od paryskiego Kontaktu, formaliści z IPN odmówili niezwykle pracowitemu Chojeckiemu zasług w walce z ustrojem PRL. Zdumiewająca i według mnie kompromitująca Instytut decyzja sprawiła, że piszę tę skromną notatkę o zawodowych konsekwencjach mojej wizyty w Paryżu.

Pod koniec lat osiemdziesiątych XX w. poznałem Mirosława, gdy Bernadetta Nantier zaprowadziła mnie do biura Kontaktu. Byłem bardzo przejęty spotkaniem, bo Chojecki, twórca NOWej, był wówczas w kraju legendą opozycji, a jego miesięcznik „Kontakt” przemycany do Polski czytano na zasadzie „podaj dalej”. Zastaliśmy go przy pracy, starannie wylepiającego makietę czasopisma. Sporządzana do kopiowania na formę drukową makieta powstawała ze złożonych na Macu tekstów i tytulariów drukowanych na applowskiej drukarce postscriptowej. Trochę kleiłem razem z nim.

Mirek zapytał mnie, w jakim programie pracuję w Warszawie. Odrzekłem, że w aldusowym PageMakerze. – Eeee tam! Tylko QuarkXPress – powiedział.
Po przyjeździe do domu na swoim Classicu zainstalowałem Quarka i pomimo zmieniających się komputerów i wersji programu, jestem mu wierny do dzisiaj. Zresztą wbrew Bernadettcie, która pracowała dla firmy Aldus i od 1989 roku do kolejnych wersji PageMakera pisała manuały wydawane przez paryskie Éditions PSI.

Gdy siadam do roboty i „odpalam” program, przypomina mi się niekiedy tamta rozmowa o wyższości Quarka nad PageMakerem i pomimo wspaniałości dzisiejszego InDesigna pozostaję przekonany przez Mirkowe – Eeee tam!

Andrzej Tomaszewski


Mirosław Jerzy Chojecki (ur. 1 września 1949 w Warszawie) – polski wydawca, działacz opozycji w PRL, producent filmowy. 1967-1968 student Politechniki Warszawskiej; absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Chemii (1974).1967-1972 członek ZSP. W III 1968 uczestnik wydarzeń marcowych na PW, relegowany z uczelni. 1974-1976 pracownik Instytutu Badań Jądrowych (laureat nagrody im. Marii Skłodowskiej-Curie). Od 1976 członek KOR, następnie KSS KOR, organizator ekipy obserwatorów procesów radomskich, współprowadzący (z Anką Kowalską) spis represjonowanych, szef tzw. ekipy radomskiej organizującej pomoc dla represjonowanych, zwolniony z pracy. 1976-1977 drukarz „Komunikatu” KOR i „Biuletynu Informacyjnego” KOR. 1 X 1976 zatrzymany i przesłuchiwany. W V 1977 współorganizator Czarnego Marszu w Krakowie po zabójstwie Stanisława Pyjasa; współzałożyciel niezależnego wydawnictwa NOWa, redaktor, drukarz i organizator produkcji (do 1981). 1976-1980 wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz., bity, 25 III 1980 aresztowany, 7 IV 1980 rozpoczął głodówkę protestacyjną z powodu nieprzedstawienia mu przez prokuratora zarzutów, 10 V 1980 zwolniony (po podjętych w jego obronie akcjach w kraju i za granicą), następnie oskarżony o kradzież powielacza, skazany na 1,5 roku więzienia w zawieszeniu. W VIII 1980 podczas strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina współorganizator (z Konradem Bielińskim, Janem Narożniakiem, Zenonem Pałką i Mariuszem Wilkiem) druku wydawnictw niezależnych; aresztowany 23 VIII 1980, zwolniony po podpisaniu Porozumień Sierpniowych; ponownie przyjęty do pracy w IBJ. Członek komisji ds. dostępu „S” do środków masowego przekazu, szef komórki wydawniczej Regionu Mazowsze. Po 13 XII 1981 pozostał w Paryżu (wyjechał w X 1981); 1982-1989 współpracownik Biura Koordynacyjnego „S” za Granicą w Brukseli, odpowiedzialny za wysyłkę do kraju sprzętu poligraficznego, współpracownik „Bulletin d’Information du Comité Solidarité à Paris”, łącznik z siecią zagranicznych biur „S”. 1982-1990 założyciel i wydawca miesięcznika „Kontakt” w Paryżu, 1983-1990 założyciel i szef firmy Audio-Kontakt, 1985-1990 Video-Kontakt. Od 1990 w Polsce, od 1991 właściciel Grupy Filmowej Kontakt. W 1992 współzałożyciel Nowej Telewizji Warszawa. 1999-2000 doradca ministra kultury i dziedzictwa narodowego. Od 2003 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa, 2003-2008 prezes, od 2008 prezes honorowy.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).

(źródło biografii: Encyklopedia Solidarności), zdjęcie: Happa/Wikipedia/CC BY 3.0)

Dodaj komentarz