Ludzie polskiej poligrafii

Nie żyje Apolinary Brodecki

Z ogromnym smutkiem informujemy o śmierci APOLINAREGO BRODECKIEGO, wieloletniego Redaktora Naczelnego miesięcznika „Poligrafika”, aktywnego działacza Sekcji Poligrafów SIPM, ikony polskiej poligrafii. Zmarł 17 lutego w wieku 97 lat.
Cześć Jego pamięci.

Redakcja magazynu „Wydawca”, Sekcja Poligrafów SIMP


Apolinary Brodecki urodził się 23 lipca 1919 w Warszawie, w rodzinie stołecznego tramwajarza. Ukończył cztery klasy szkoły podstawowej, trzy klasy gimnazjum W. Giżyckiego. Tzw. małą maturę zdał w szkole spółdzielczo-handlowej. W 1937 roku rozpoczął pracę zawodową w zakładach firmy Philips na warszawskiej Woli, którą łączył z nauką w liceum handlowym. Po wybuchu wojny, w 1940 roku został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Tam poznał swą przyszłą żonę, Ukrainkę, z którą spędził później prawie całe życie. Do kraju powrócił w maju 1945 roku.

W tym samym roku znalazł zatrudnienie w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” w Warszawie. Po krótkiej pracy biurowej został przeniesiony do należącej do „Czytelnika” drukarni nr 5 na Pradze, gdzie rozpoczął naukę składu ręcznego. Gdy w 1950 roku drukarnia została zlikwidowana, a załoga przeszła do nowo wybudowanego Domu Słowa Polskiego, Apolinary Brodecki został wysłany do Drukarni Narodowej w Krakowie, gdzie poznawał tajniki wklęsłodruku oraz obsługi urządzeń monotypowych. Po powrocie do Warszawy podjął pracę w Wydawnictwie MON na stanowisku szefa pionu poligrafii. Dwa lata później został przeniesiony do będącej własnością MON drukarni, gdzie do 1959 roku pełnił funkcję p.o. Dyrektora ds. Technicznych. Równoległe rozpoczął studium inżynierskie na Politechnice Wrocławskiej, zdobywając tytuł inżyniera-poligrafa. Od 1959 roku pracował w Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych (PWPW), początkowo na stanowisku kierownika działu postępu technicznego. Wciąż się dokształca – w 1968 roku zostaje oddelegowany do Lipska, gdzie w Szkole Inżynierskiej kończy studia podyplomowe. Po nagłej śmierci dyrektora technicznego PWPW i ataku serca dyrektora naczelnego tej instytucji Apolinary Brodecki został powołany na stanowisko p.o. Dyrektora technicznego, zastępując jednocześnie dyrektora naczelnego. Po pewnym czasie został dyrektorem naczelnym, którą to funkcję pełnił przez kolejne cztery lata.
W 1972 roku został odwołany ze stanowiska. Powodem był błąd przy drukowaniu banknotu o nominale 200 zł. Podejmuje pracę w Centralnym Laboratorium Poligraficznym. Po sześciu miesiącach otrzymuje propozycję objęcia funkcji dyrektora Drukarni Skarbowej, którą pełni aż do przejścia na emeryturę w 1984 roku.

Pracę zawodową Apolinary Brodecki łączył z aktywną działalnością społeczną i redakcyjną w ramach współpracy z redakcją jedynego wówczas pisma branży poligraficznej – „Poligrafiką” i pracą w Sekcji Poligrafów SIMP. Z „Poligrafiką” nawiązał kontakt podczas pracy w PWPW. Znając język niemiecki i mając dostęp do fachowej literatury i prasy z Zachodu, stał się jednym z jego autorów, z czasem zasiadł w kolegium redakcyjnym. W 1963 roku przyjął propozycję objęcia funkcji redaktora naczelnego pisma, w którym – aż do przejścia na emeryturę – pracował społecznie. Jednocześnie wchodził w skład Zarządu Głównego Sekcji Poligrafów SIMP. Jako redaktor naczelny „Poligrafiki” zasiadał w ZG SP SIMP nieprzerwanie do 2000 roku.
Okres transformacji ustrojowej i wprowadzenia gospodarki rynkowej był dla pisma pod zarządem A. Brodeckiego udany. W 1989 roku wydawana przez wydawnictwo SIGMA NOT „Poligrafika” przeszła do powołanego przez NOT Wydawnictwa SIMPPRESS, a po kilku miesiącach została wydzierżawiona na 10 lat prywatnej firmie Sagal sp. Z o.o. Zajmującej się m.in. Drukiem akcydensów we własnym zakładzie poligraficznym.

Lata 90. ubiegłego wieku to okres prosperity dla całej branży, również dla „Poligrafiki”. Rósł nakład pisma, objętość, zmieniała się szata graficzna. Czasopismo nawiązało współpracę w skali międzynarodowej ze swoimi odpowiednikami ze Wschodu i Zachodu. Kontakty te zaowocowały później, kiedy to przy znaczącym wkładzie Apolinarego Brodeckiego „Poligrafika” została przyjęta do stowarzyszenia Eurographic Press zrzeszającego magazyny branżowe z kilkunastu krajów Europy.

W 1999 roku dzierżawa pisma przeszła w gestię spółki Alfa-Print powołanej przez środowisko ludzi z branży, w której część udziałów objęli pracownicy redakcji, m.in. Apolinary Brodecki, w dalszym ciągu pełniący funkcję redaktora naczelnego. Zrezygnował z niej rok później, obejmując sanowisko wiceprezesa zarządu Alfa-Print. Po pięciu latach odszedł z zarządu spółki, pełnił jednak funkcję honorowego redaktora naczelnego, dzieląc się swymi przemyśleniami w comiesięcznym felietonie z cyklu „Moim zdaniem”.

Do końca życia, mimo bardzo podeszłego wieku, był osobą aktywną, w miarę możliwości brał udział w posiedzeniach Zarządu Głównego SIMP. W pamięci kolegów i przyjaciół pozostanie jako człowiek energiczny, pełen pomysłów, nie zrażający się przeciwnościami losu i natychmiast szukający wyjścia z sytuacji.
Był ikoną polskiej poligrafii.
(materiał wg tekstu opublikowanego w „Poligrafice” 7/2009)

Dodaj komentarz