Zmarł Aleksander Rowiński

Z ogromnym żalem informujemy, że 20 listopada br. zmarł Aleksander Rowiński, dziennikarz, wydawca, pisarz. Miał dziewięćdziesiąt lat.

Aleksander Rowiński (9.03.1931-20.11.2021) urodził się w Częstochowie, był absolwentem Wydziału Dziennikarstwa UW (1953 r.). Dziennikarz, redaktor i współpracownik redakcji wielu czasopism (głównie o charakterze społeczno-kulturalnym) m.in. „Perspektyw”, „Przemian”, „Życia Literackiego”, inicjator wydawania „Przeglądu Tygodniowego” i jego pierwszy redaktor naczelny. Autor bestsellerowych i nagradzanych reporterskich książek (m.in.: Anioły Warszawy, Tamci żołnierze), powieści (kryminalnej Świat się kończy, sztuki teatralnej Gorący uczynek, scenariusza filmu Krótkie życie. Inicjator i członek Kolegium Redakcyjnego wydawanej przez KAW serii „Ekspres Reporterów” . Pracował w Polskim Radio (Redakcja Zagraniczna), następnie TVP (w grupie pracującej nad uruchomieniem Programu 2). Był współwłaścicielem małej polonijnej drukarni, a w połowie 1987 roku uzyskał pierwszą w PRL licencję na prowadzenie prywatnego wydawnictwa (Oficyna Literatów RÓJ). Nakładem Roju ukazały się m.in. Ksawerego Pruszyńskiego Noc na Kremlu oraz Prywatne życie Stalina, seria „Białe Plamy”, „Ekspres Reporterów” (od 2017) (w sumie prawie 140 tytułów). Ważne miejsce w dorobku Roju zajęły książki autorstwa Rowińskiego: głównie oparte o ślady Inków w Pieninach (Pod klątwą kapłanów, Dreszczowce zamku Dunajec, Przeklęte łzy słońca), kontynuacja przygód bohaterów Trylogii H. Sienkiewicza (Pan Zagłoba), przypomnienie postaci polityka Bundu Szmula Zygielbojma (Zygielbojma życie i śmierć). Jego książki znalazły uznanie w oczach jury wielu konkursów – Anioły Warszawy (nagroda „Życia Literackiego” 1969), W lepszym towarzystwie (nagroda SDP im. Pruszyńskiego 1976), Pamięć nieustająca (Nagroda im. J. Skowronka 2013). Był aktywnym działaczem społecznym, m.in. założycielem Fundacji Ostoja przy Wiśle. Członek SDP i ZLP (bps)