Z bólem i poczuciem wielkiej straty przyjęliśmy wiadomość o śmierci Profesora Andrzeja Zieniewicza (1949-2023), byłego Dyrektora Centrum Polonicum i Kierownika Zakładu Literatury XX i XXI Wieku Uniwersytetu Warszawskiego – czytamy na stronie FB Instytutu Literatury Polskiej UW. A. Zieniewicz miał 74 lata.
Andrzej Zieniewicz urodził się 30 listopada 1949 roku w Warszawie. Był synem Bogdana Zieniewicza i Marianny z domu Pilich, urzędników państwowych. W latach 1963-67 uczęszczał do II Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, a następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Na Wydziale Polonistyki UW obronił doktorat (w 1981 roku), a następnie habilitację (w 2001 roku). W 2012 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 1986-94 prowadził wykłady w Turcji na Uniwersytecie w Ankarze i na Uniwersytecie w Stambule. Na obu uczelniach założył Katedry Filologii Polskiej. Ponadto wykładał na uniwersytetach m.in. w Paryżu, Pradze, Ołomuńcu i Lwowie.
W latach 1996-2016 Zieniewicz pełnił funkcję członka Rady Wydziału Polonistyki UW. Od 2000 do 2008 roku, a następnie od 2016 roku – był kierownikiem Zakładu Literatury XX wieku i XXI wieku w Instytucie Literatury.
Należał do stowarzyszenia „Bristol” Polskich i Zagranicznych Nauczycieli Kultury Polskiej i Języka Polskiego jako Obcego.
Jest autorem książki: Idące Wilno. Szkice o Żagarach (1987), Małe iluminacje. Formy prozatorskie w twórczości Mirona Białoszewskiego (1989), Polak mały w Azji mniejsze” (1992), Jak Polak z Polakiem. Autoprezentacje. Dyskursy, Analizy (1998), Obecność autora. Style rzeczywistości w sylwie współczesnej (2001), Pakty i fikcje. Autobiografizm po końcu wielkich narracji (2011) oraz Sceny biografii. Ja pisarskie w pamięci autobiograficznej (interpretacje) (2022).
Dział, w którym zamieszczane są drobne informacje z rynku wydawniczo-księgarsko-poligraficznego.