
W 80. rocznicę Powstania Warszawskiego Muzeum Literatury organizuje wystawę poświęconą pokoleniu twórców debiutujących w latach wojny. Ekspozycja „Do Potomnego” skupia się na postaciach głównych twórczyń i twórców pokolenia Kolumbów, ich życiu i dziedzictwie artystycznym.
„Do Potomnego” jest kolejną już wystawą w historii Muzeum – od czasu „Baczyńskiego” (1984), „Dwóch miłości” (1994) i „Sztuki i Narodu” (2014) – która prezentuje losy poetów podziemia. Zbiory Muzeum są systematycznie wzbogacane o pamiątki ze spuścizny tych artystów.
Opowieść o głównych protagonistach pokolenia na ekspozycji, nie pomijając indywidualnych postaw czy różnic, skupia się na znaczeniu ich ofiary w kontekście refleksji historycznej, a także ich dziedzictwa artystycznego i duchowego. „Jeszcze nie mogę pojąć nie tego, że my żyjemy, ale że oni poginęli” – napisał po wyjściu z Auschwitz Tadeusz Borowski, myśląc o swoich rówieśnikach. Wszyscy ci twórcy pozostawili po sobie historie, które stanowią wyzwanie dla następnych pokoleń, przesłanie, które wyłania się szczególnie z wiersza Do potomnego Tadeusza Gajcego, będącego inspiracją dla tytułu wystawy.
Pod opieką Instytucji znajdują się rękopisy, bezcenne zbiory fotografii, prace plastyczne i osobiste pamiątki bohaterów wystawy. Stanowią one świadectwo nie tylko ich artystycznego i prywatnego życia, lecz także pokoleniowych oraz wspólnotowych więzi, wobec których słabły spory ideologiczne i środowiskowe. Prezentowane na wystawie sylwetki poetek i poetów, a równocześnie także konspiratorów i żołnierzy, przekazują, że osoby te swoim życiem dały wyraz wyznawanym przez nie ideałom. Na wystawie Do Potomnego znajdują się pamiątki zarówno po tych, którzy walczyli i zginęli w Powstaniu Warszawskim – Krzysztofie Kamilu Baczyńskim, Tadeuszu Gajcym, Zdzisławie Stroińskim i Wojciechu Menclu – jak i po tych, którzy umarli wcześniej – pierwszych redaktorach „SiN”-u: Wacławie Bojarskim i Andrzeju Trzebińskim czy Ewie Pohoskiej. A także po poetach, którzy przeżyli Powstanie, przekazując prawdę o życiu obozowym i emigracyjnym, jak Zbigniew Chałko.
Podstawą narracji wystawy są zbiory Muzeum Literatury. Pamiątki z innych kolekcji publicznych pozwoliły na przywołanie takich twórców, jak Krystyna Krahelska, Teresa Bogusławska, Zygmunt Jan Rumel, których postawy – mimo różnic wieku czy doświadczeń pokoleniowych – były tożsame z wyborami poetek i poetów pokolenia wojennego.
Koncepcja i scenariusz wystawy, kurator – Małgorzata Wichowska
Projekt ekspozycji: nowy motyw – Adam Orlewicz, Agata Rościszewska
Wystawę można oglądać od 4 lipca do 8 września 2024 r. w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza przy Rynku Starego Miasta 20 w Warszawie.
Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza jest finansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorządu Województwa Mazowieckiego.
(info Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza)

Dział, w którym zamieszczane są drobne informacje z rynku wydawniczo-księgarsko-poligraficznego.