Najpierw informacja o książce od wydawcy: “Warszawa, 1889 rok. Andrzej Zaleski, porucznik carskiej policji, przypadkiem trafia na sprawę morderstwa rodziny rejentostwa Wolskich. Ofiary z poderżniętymi gardłami, w progu zabita służąca, skradzione tysiące rubli. To już trzeci taki napad w tym roku… Zaleski rozpoczyna śledztwo. Wchodzi do świata, gdzie oficerskie zabawy w lupanarach przeplatają się z działalnością rewolucyjnych socjalistów.
Kim naprawdę jest porucznik Zaleski?”
Czy miłość może zmienić mordercę w… – no właśnie, w co?
Los łączy dwójkę ludzi- ona jest autorką kryminału, on killerem. Co z tego wyniknie?
Czy piętno winy zaznacza nas na całe życie? Dlaczego nawet najbliżsi odwracają sie wówczas od nas? Może to wcale nie byli ci najbliżsi? A jeśli to nie my popełniliśmy zasądzony czyn, to co wówczas? – jak z tym żyć?.
Vincent V. Severski książkę podsumował jednym zdaniem: “Absolutnie genialne!” Czy się zgadzam? I tak, i nie. Z racji sentymentu śledzę książki, które rozgrywają się w Rosji, a w Leningradzie szczególnie – kto tam nie był, ten nie zna prawdziwej Rosji, to inne jej oblicze, inni ludzie, inna mentalność; nawet klatka schodowa u nich inaczej się nazywa – “paradnaja”.
Na ekranach komputerów serial, na księgarskich półkach więc “filmowe” wydanie “Rysy” Igora Brejdyganta.
Przyznam się szczerze, że gdybym na witrynie księgarskiej przeczytał tytuł tej książki, to z pewnością bym po nią nie sięgnął.
autor: Jacek Galiński
wydawca: Grupa Wydawnicza Foksal/W.A.B.